Tytuł: I leoni di Sicilia ( Lwy Sycylii )
Autor: Stefania Auci
Język: włoski
Gatunek: powieść historyczna, biograficzna
Rok wydania: 2019
Kilka słów o książce
Wszystko zaczyna się w 1799 roku od przeprowadzki braci Florio: Ignazio i Paolo z rodzinnej miejscowości Bagnara Calabra na Sycylię, do Palermo. Nie przychodzi to łatwo zwłaszcza żonie Paola – Giuseppinie, zabiera ze sobą największy swój skarb – małego synka Vincenzo, ale zostawia wszystko inne, co jest jej drogie w życiu: dom rodzinny, groby swoich rodziców i miejsce z którym tak się zżyła.
Bracia Florio w Palermo otwierają sklep z przyprawami – aromateria, na początku traktowani z pogardą przez miejscowych bo konkurencja, bo przyjezdni, dzięki ciężkiej pracy i wytrwałości doprowadzają, że ich sklep zyskuje miano najlepszego w mieście. Syn Paola Vincenzo dorasta, kształci się, pracując w sklepie zdobywa doświadczenie, a w końcu i on z impetem i nowymi pomysłami przyłącza się do pracy w rodzinnej firmie.
Ze sprzedawców przekształcają się w prawdziwych kupców, zajmują się handlem siarki, zakupem nieruchomości, posiadają własną flotę. Do tego dochodzi jeszcze produkcja wina Marsala i opracowany przez nich sposób konserwacji tuńczyka.
Książka “I leoni di Sicilia” jest osadzona w konkretnym i bardzo ważnym dla historii tego kraju okresie zjednoczenia Włoch. Każdy rozdział zaczyna się krótką, ale treściwą notatką historyczną wprowadzającą czytelnika w ramy czasowe epoki, której dotyczy. Pozwala to lepiej zrozumieć wydarzenia w których uczestniczą bohaterowie, a także samemu zapoznać się z historią Sycylii i wejść w atmosferę tamtych czasów.
[adrotate banner=”3″]
Następnie czytelnik zostaje wprowadzony do domu Florio gdzie poznaje bohaterów i zaczyna żyć ich życiem. Akcja wzbudza wiele emocji, może to przez fakt, że przedstawia ludzi z silnymi charakterami, pełnymi temperamentu, którzy jako obcy i dość nielubiani na Sycylii Calabresi muszą wedrzeć się w ustaloną już sieć zależności lokalnych. Burzliwy i namiętny jest wątek miłosny.
Autorka zdecydowała się na typ narracji, który naprowadza czytelnika do wysnucia pewnych wniosków. Nie formułuje ich w sposób jednoznaczny, ale daje informacje potrzebne do zrozumienia danego zjawiska. A porusza dość delikatne i ciekawe zarazem zagadnienia jak: pozycja kobiet, małżeństwo z rozsądku, integracja, zależności między różnymi warstwami społeczeństwa.
Książka bardzo wciąga i zaskakuje sprawia, że czyta się ją z dużym zaangażowaniem. Dla mnie to jedna z tych pozycji, o których trudno zapomnieć. Zostawia po sobie niedosyt, a nawet chęć odwiedzenia Sycylii i miejsc, które należały do bohaterów.
Biografia autorki
Stefani Auci (Trapani, 21 października 1977)
Pracuje jako nauczycielka (a dokładnie jako nauczycielka pomagająca dzieciom ze szczególnymi problemami w nauce, we włoskich szkołach to “dodatkowy” nauczyciel w klasie, tzw. l’insegnante di sostegno). Mieszka z rodziną w Palermo, matka dwóch córek.
W 2015 roku wydała swoją pierwszą powieść “Florence”. Opublikowana w 2019 roku książka “I leoni di Sicilia” okazała się ogromnym sukcesem, wyprzedziła w rankingu sprzedaży 2019 nawet Andrea Camilleri i Elenę Ferrante. Powieść ukaże się niebawem w USA, Niemczech, Francji Hiszpanii.
Jest nauczycielką i jak mówi, pomimo sukcesu nie ma zamiaru rozstawać się ze swoim zawodem nauczycielki, bo jak przyznaje “moi uczniowie są częścią mnie”.
[adrotate banner=”3″]
Aspekt językowy
Narrator
Narratorem jest osoba niebiorąca udziału w akcji (trzecia osoba), zna uczucia i przemyślenia bohaterów. Opowiada o zdarzeniach, które dzieją się w danej chwili przed jego oczami (teraźniejszość). W kilku przypadkach czytelnik znajduje bohatera w sytuacji zaskakującej i mało zrozumiałej, wtedy narrator cofa się w czasie by opowiedzieć o wydarzeniach, które do tego doprowadziły (przeszłość).
Gramatyka
Z racji, że narrator opowiada o wydarzeniach, które dzieją się na jego oczach w książce “I Leoni di Sicilia” przeważa czas teraźniejszy (Presente). Zdarza się, że narrator odnosi się do niedalekiej przeszłości i wtedy użyty jest czas Imperfetto, Passato Prossimo czy Trapassato Prossimo.
Bardzo rzadko użyta jest forma hipotetyczna ( Congiuntivo), na ogół w dialogach. Zdania w większości dość krótkie, bez wtrąceń, łatwe do zrozumienia.
Słownictwo
Zasób słów, które używa autorka jest bardzo bogaty. Użyty język to współczesny włoski. Pomimo, że książka “I Leoni di Sicilia” porusza tematy historyczne, jednakże nie zawiera bardzo dużej ilości słów związanych z dawną epoką. Słowa te pojawiają się stopniowo w miarę wydarzeń (np. carrozza, solfiera, librea).
W tekście, w dialogach pojawiają się słowa z gwary kalabryjskiej, lub też częściej sycylijskiej, oznaczone kursywą. Niektórych z tych słów można się domyśleć z kontekstu wydarzeń lub odnosząc je do włoskiego. Niezrozumienie tych słów nie przeszkadza w ogólnym zrozumieniu książki.
W tej książce bardziej niż w innych występuje cała gama słów związanych z uczuciami i różnymi ich “odcieniami”. Wiadomym jest, że ten rodzaj słów nieco trudniej zapamiętać w porównaniu ze słowami oznaczającymi przedmioty. Dzięki książce można to sobie przećwiczyć i zrozumieć jak i kiedy ich używać.
Treść
Książka “I Leoni di Sicilia” nie ma szybkich zwrotów akcji i ukrytych dla czytelnika treści, których powinien się domyśleć, dlatego zrozumienie treści nie powinno przysporzyć problemów.
W wywiadzie dla włoskiego dziennika Il Corriere della Sera autorka powiedziała “Nie uważam że literatura musi być synonimem treści bardzo skomplikowanej. Lubię książki, w których nie jest się zmuszonym czytać jednego zdania dwa razy”
W pewnym momencie wywiadu dziennikarka dodała, że niektórzy skrytykowali fakt, że użyty język jest banalny, na co Auci odpowiedziała: “Natomiast ja obsesyjnie poszukiwałam prostoty, zarówno w słownictwie jak i w interpunkcji. Może dlatego moja książka jest tak powszechnie czytana”.
Rzeczywiście tak jest. Zdania są krótkie i dość łatwe do zrozumienia. Zdania w znacznej większości nie posiadają nawet wtrąceń.
Gdyby nie dość bogate słownictwo, które wymaga częstego odnoszenia się do słownika, książka mogłaby być dedykowana początkującym czytelnikom. Ze względu na dość obszerny tekst (książka liczy ponad 500 stron) uważam, że może być szczególnie pomocna dla osób uczących się już dość długo włoskiego a pracujących nad wzbogaceniem i poszerzeniem słownictwa. Dla osób początkujących tak długi tekst, może być demotywujący.
Efektem “ubocznym” po przeczytaniu książki może być narastająca chęć spróbowania wina Marsala (tak się stało właśnie w moim przypadku). Jest to jeden z przykładów, kiedy książka wkracza w życie prywatne czytelnika, posiada nie tylko wymiar intelektualny ale także działa na zmysły.
[adrotate banner=”3″]
Jeśli szukasz odpowiednich dla swojego poziomu językowego książek do czytania po włosku, zobacz także: “Biała jak mleko, czerwona jak krew” i “Il ladro gentiluomo”
