Najcieńszy budynek w Turynie popularnie zwany jest la fetta di polenta plaster polenty. To bardzo ciekawa i nietypowa kamienica (o ile można ją tak nazwać), zaprojektowana przez włoskiego architekta Alessandro Antonelli w 1840 roku.
Antonelli to bardzo słynna osobistość w Turynie, to z jego projektu powstał budynek charakterystyczny tylko dla tego miasta i jego symbol – Mole Antonelliana.
Fetta di polenta to bardzo wąski trapezowo-trójkątny budynek (16 metrów x 5 metrów x 54 centymetry) posiadający 24 metry wysokości. Dodatkową ciekawostką jest fakt, że posiada on aż 9 pięter – 7 z nich można zauważyć licząc kolumnę okien z zewnątrz, natomiast pod ziemią znajdują się jeszcze dwa piętra.
Ilość pięter to ilość okien w kolumnie
Fetta di polenta to najcieńszy budynek w Turynie
Budynek został zbudowany “na miarę”, architekt starał się wykorzystać przestrzeń jaką miał do dyspozycji, a konstrukcja ta powstała niemalże jako wyzwanie dla jego zdolności.
Nieruchomość została zakupiła przez żonę architekta. Po niepowodzeniu w negocjacjach dotyczących powiększenia obszaru poprzez zakup sąsiedniej nieruchomości, Antonelli w rzeczywistości chciał udowodnić, że nadal jest w stanie zbudować dom. Postanowił odzyskać w wysokości to, czego brakowało mu w szerokości.
Budynek przez kilka lat był zamieszkiwany przez samego Antonellego i jego żonę Francescę Scaccabarozzi, stąd oficjalna nazwa Casa Scaccabarozzi. Na parterze mieściła się kawiarnia Caffè del Progresso, miejsce spotkań turyńskich rewolucjonistów. Obecnie budynek jest własnością prywatną.
Widok z boku uświadamia jak cienki jest budynek
Kolor budynku i forma zadecydowały o jego popularnej nazwie fetta di polenta
Turyńska nazwa tego budynku fetta di polenta wywodzi się od kształtu i żółtego koloru budynku, przypominającego plasterek typowego piemonckiego dania.
Polenta to danie otrzymywane przez gotowanie grubo zmielonej mąki kukurydzianej. Otrzymuje się dość gęstą masę przypominającą kaszę mannę o intensywnym żółtym kolorze. Po ostudzeniu polenta jest na tyle zwarta, że można ją ciąć na plastry. W Piemoncie często podaje się polentę z serem gorgonzolą (polenta concia) lub z sosem mięsnym. Pomimo, że danie to uznawane jest za dość proste i szeroko rozpowszechnione (wł. piatto povero – “biedne danie”), ale uchodzi za prawdziwy przysmak.
Adres: róg ulic: Corso S. Maurizio i Via Giulia di Barolo
Od 20 lat mieszkam w Turynie we Włoszech. Przez ten czas wiele zwiedziłam i poznałam. Lubię czytać o historii i sztuce włoskiej. Szczególnie interesuje mnie historia Piemontu, regionu w którym mieszkam.
