Bazylika Maria Ausiliatrice to dzieło księdza Jana Bosko. Znajduje się w dzielnicy Valdocco w Turynie, miejscu gdzie święty mieszkał i prowadził swoją działalność na rzecz młodzieży z niższych warstw społecznych i sierot przez niemalże całe swoje kapłańskie życie.
Oceniając dzisiaj z perspektywy czasu rzeczy, których dokonał, widać że musiał być herosem pracy, osobą niezwykle energiczną i komunikatywną. Ksiądz Bosko po włosku to Don Giovanni Bosco.
Postać tego świętego wita przyjezdnych na dużym placu przed kościołem. Pomnik został odsłonięty 23 maja 1920 roku i przedstawia księdza Bosko zupełnie tak jak opisują go wszyscy – w otoczeniu swoich podopiecznych, nigdy samego.
Kościół miał powstać jako miejsce reprezentacyjne dla rodzącego się ruchu Salezjanów – księży, których celem jest do dzisiaj ewangelizacja i wychowanie młodzieży. Ksiądz Bosko myślał o wybudowaniu małego, skromnego kościółka, ale sprawy potoczyły się zupełnie inaczej. Historia powstania bazyliki jest bardzo ciekawa.
Budowa została zainicjowana przez księdza Bosko, który zdecydował się budować tę świątynię z przeświadczeniem, iż “to Maryja chce by powstał tu Kościół; ona zatem pomyśli w jaki sposób za niego zapłacić”, sam oczywiście nie posiadał żadnych środków materialnych.
Opowiadał, że miał sen, w którym przyszła do niego pasterka i wskazała mu pole, a na nim zwykły warzywnik obsadzony kartoflami, kapustą i sałatą. Pasterka mówi, by ksiądz Bosko jeszcze raz spojrzał na to miejsce, i wtedy zobaczył wspaniały kościół: wysoki i majestatyczny i usłyszał muzykę na rozpoczęcie mszy. W kościele wisiała biała wstęgę na której dużymi literami widniał napis HIC DOMUS MEA, INDE GLORIA MEA – tutaj jest mój dom, stąd rozejdzie się moja chwała.
Trzeba przyznać, w kościele znajomość łaciny może być bardzo przydatne, gdyż częściej niż w innych świątyniach natrafić można na napisy w języku łacińskim. Po obu stronach ołtarza w przepięknych nawach bocznych na suficie przeczytać można wezwania do Maryi z Litanii Lauretańskiej właśnie po łacinie.
W kościele znajdują się ołtarze boczne poświęcone osobom bardzo silnie związanym z tym miejscem. Jest to troje świętych:
Ołtarz św. Dominico Savio
Dominik Savio był podopiecznym księdza Bosko. Zmarł w wieku 14 lat. Bardzo wzruszająca jest wymiana informacji między Dominikiem a księdzem Bosko kiedy ten pierwszy napisał karteczkę z zapytaniem o sekret świętości, natomiast ksiądz Bosko odpowiedział w punktach:
Radość
Dotrzymywanie obowiązków związanych z nauką i modlitwą
Czynienie dobra
Święty Dominik Savio jest patronem matek w ciąży (zwłaszcza zagrożonej), ministrantów i chórów religijnych Pueri cantores.
Ołtarz boczny św. Maria Domenica Mazzarello
Siostra Mazzarello dla księdza Bosko to jak święta Klara dla świętego Franciszka – chyba to porównanie najtrafniej odda więzi i wsparcie jakie łączyło tych dwoje osób pracujących ramię w ramię.
Św. Maria Dominika była współzałożycielką Córek Maryi Wspomożycielki Wiernych (Salezjanek). Ciało świętej złożone jest w szklanej trumnie pod ołtarzem.
Ołtarz świetego księdza Jana Bosko
Na tym ołtarzu można zobaczyć złożone w szklanej trumnie ciało księdza Bosko, a dokładniej jego odlew z wosku. Nad trumną znajduje się ołtarz i obraz przedstawiający osobę świętego. Ksiądz Bosko jest patronem młodzieży.
Ołtarz główny
Na ołtarzu głównym znajduje się obraz wykonany przez malarza Lorenzone, według wskazówek księdza Bosko – opowiadał podobno o nim, jakby o scenie już gdzieś widzianej. Malarz skarżył się, że ksiądz Bosko chce na nim umieścić zbyt wiele szczegółów. Rzeczywiście obraz jest duży i znajduje się na nim wiele postaci. Dzięki odpowiedniej kompozycji udało się uchwycić i zachować wszystkie wymagania jego pomysłodawcy.
Ksiądz Bosko tak opisywał obraz malarzowi: Maryja na obrazie w słupie światła i majestatu, stoi jako królowa wśród Aniołów, którzy oddaja jej cześć. W prawej ręce trzyma berło, znak władzy królewskiej, na lewym ramieniu trzyma Dzieciątko Jezus z otwartymi ramionami na znak ofiarowania łask i miłosierdzia dla tych, którzy zwracają się do jego Radzicielki.
Niżej stoją Apostołowie i Ewangeliści wysławiający chwałę Matki Bożej. Na samym dole w tle widać całe miasto Turyn z umieszczoną na wzgórzu charakterystyczną budowlą – Bazyliką Superga, natomiast na pierwszym planie Sanktuarium Maria Ausiliatrice. Ksiądz Bosko podkreślał iż główną ideą religijną jaką chciał przekazać jest ukazanie postaci “Maryi Matki Kościoła”.
Sanktuarium, które wybudował ksiądz Bosko w pierwotnej postaci było dość skromne, nie posiadało jeszcze marmurowych dekoracji na ścianach, w kościele była tylko jedna kopuła.
Z okazji kanonizacji księdza Bosko w 1934 roku postanowiono powiększyć kościół i trwały w nim prace remontowe od 1935 do 1942 roku. W tym okresie wybudowano także kaplicę gdzie złożono ciało księdza Bosko. Została ona zainaugurowana 9 czerwca 1938 roku.
Do dnia dzisiejszego bazylika gromadzi wielu wiernych i jest bardzo aktywnym centrum życia religijnego.
Przy bazylice znajduje się także siedziba Salezjanów Casa Madre, kompleks szkół dla dzieci i młodzieży (szkoła podstawowa, gimnazjum i liceum), oraz oczywiście oratorium.
