Określeniem, które w pełni oddaje ducha Muzeum Accorsi – Ometto to zbiory pięknych rzeczy. Możecie być pewni, że od pierwszych chwil kiedy przekroczycie próg tego miejsca zostaniecie oczarowani elegancją, stylem i harmonią, które tu królują.
Kim był Pietro Accorsi?
Pomysłodawcą i sponsorem tego muzeum był Pietro Accorsi kolekcjoner, antykwariusz i dekorator wnętrz. Praca, którą wykonywał była także jego pasją, charakteryzowała go ogromną miłością do sztuki. Ukoronowaniem wieloletniej pracy były duże zbiory zabytkowych przedmiotów, które przepisał w testamencie fundacji kulturalnej. Celem fundacji, oprócz otwarcia muzeum ze zbiorami Accorsi, stało się przekazywanie wiedzy i zapoznawanie z dość wyrafinowaną dziedziną historii wystroju wnętrz oraz sztuki figuratywnej (zbiory w muzeum pochodzą od średniowiecza do wieku XIX).
Salon z biurkiem i holenderskimi globusami
Zgodnie z definicją Wikipedia: Figuratywizm, sztuka figuratywna – kierunek w sztuce (głównie malarstwie i rzeźbiarstwie) polegający na ukazywaniu przedmiotów, zwierząt i ludzi w ich realnych kształtach, traktujący świat zewnętrzny jako punkt odniesienia dla postaci, symbolu lub podobieństwa. Wyrażeniem synonimicznym dla figuratywizmu jest termin „sztuka przedstawiająca”, zaś antonimicznym – abstrakcjonizm lub „sztuka nieprzedstawiająca”, „sztuka niefiguratywna”.
Kim był Giulio Ometto?
Giulio Ometto przez 20 lat stał na czele fundacji założonej, by zadbać o zbiory Pietro Accorsi. Przez cały ten czas działał zgodnie ze statusem fundacji, która miała na celu: zachowywać, wzbogacać i przekazywać wiedzę na temat historii wystroju wnętrz, przechowywać i konserwować antyki stanowiące kolekcję, oraz starać się ją wzbogacać.
Przed muzeum
Muzeum znajduje się w jednej z kamienic przy ulicy via Po w Turynie. To dość oryginalna i często uczęszczana ulica w centrum, charakterystyczna przez chodniki znajdują się pod arkadami domów. Via Po łączy dwa bardzo znane w mieście place: piazza Castello i Piazza Vittorio Veneto, trasa ta to jedna z częściej uczęszczanych tras spacerowych przez mieszkańców Turynu i turystów.
Dziedziniec kamienicy na via Po gdzie mieści się siedziba Muzeum Sztuk Dekoracyjnych
Z ulicy wchodzi się na elegancki dziedziniec bardzo zadbany i ozdobiony rzeźbami. Patrząc na kolorową elewację budynku, aż ciężko uwierzyć że mieścił się tutaj kiedyś klasztor św. Antoniego Abate.
Zapowiedzią zwiedzania są zabytkowe rzeźby przed wejściem i na klatce schodowej. Muzeum znajduje się na ostatnim piętrze.
Zwiedzanie muzeum
Muzeum to 23 sale wystawowe. Pod względem charakteru wystawianych przedmiotów, tematycznie zostało podzielone jakby na dwie części.
Salon z fortepianem i harfą
Pierwsza część ekspozycji to zbiory pojedynczych drobnych przedmiotów. W oświetlonych szklanych szafach o szklanych półkach ustawiono eksponaty z życia codziennego i ozdoby, używane w domach bogatych ludzi z przeszłości. Są one wykonane ręcznie z dużą starannością, bogato zdobione i każdy z nich można nazwać “dziełem sztuki w miniaturze”.
Co to jest dokładnie? Pudełeczka, świeczniki, talerze, buteleczki, kieliszki do likieru, naczynia na zapachy, puzderka, pudełeczka, wazony, szkatułki…
Porcelanowe ozdobne naczynie na zapachy
Wiele z tych przedmiotów wyszło z użytku, dlatego w niektórych przypadkach można nawet nie znać już ich nazwy… Są to rzeczy wykonane z porcelany, kryształu, masy perłowej i skorupy żółwia z XVII i XVIII wieku.
W oddzielnych gablotach wystawione są przedmioty ze srebra, o dość zaskakującym jak na dzisiejsze czasy przeznaczeniu jak: tacka na wizytówki, tabakiera, karnety, przeróżne pudełeczka na przeróżne rzeczy z przeszłości. Eksponaty pochodzą z wielu europejskich zakładów rzemieślniczych i sporządzone ze szlachetnych i cennych materiałów jak: złoto, twarde kamienie, kryształy.
Ważną częścią i chyba najwartościowszą, są także eksponaty z okresu średniowiecza jak: rzeźby i przenośne ołtarzyki – obrazy z zamykanymi skrzydłami bocznymi.
Składany średniowieczny ołtarzyk
Przechodząc przez salę poświęconej porcelanie można podziwiać każdy przedmiot w swojej oryginalności. Jaka tu różnorodność naczyń! Odnajdziemy tu talerzyki, wazę na zupę, solniczki, pieprzniczki, salaterki, podstawki większe i mniejsze, miseczki i wiele innych o dziwnych kształtach, zadając sobie pytanie jak duże musiały być stoły by pomieścić wszystkie te naczynia?! Z drugiej jednak strony jak piękne były te stoły na których stawiano wszystkie te cudeńka.
Kafetiera ze srebra
Druga część muzeum to całkowicie umeblowane eleganckie salony bardzo wysublimowane i bogato zdobione. Część z nich to dokładna rekonstrukcja pokoi kolekcjonisty z jego willi gdzie mieszkał – Villa Paola w Moncalieri pod Turynem.
Idealnie umeblowany salon jadalnia
Postarano się odtworzyć bardzo wiernie 8 pokoi z Villa Paola. Bardziej charakterystyczne wnętrza to: kuchnia, jadalnia, kilka sypialni. W tych wnętrzach zachowały się prawdziwe skarby. Wspomnieć należy zwłaszcza o tych znanych w świecie przez ich wartość artystyczną, a wykonanych przez znanego artystę Pietro Piffetti, specjalizującego się w wyrobie mebli z drzewa hebanowego (wł. ebanista). Mówi się, że jeden z nich został uznany za najpiękniejszy mebel na świecie.
Mebel z kolekcji wykonany przez wybitnego artystę Pifetti
Pozostałe pokoje zostały umeblowane przez Giulio Ometto, który doskonale znał styl właściciela kolekcji i starał się go odtworzyć.
Oryginalny mebel z kolekcji w Muzeum Sztuk Dekoracyjnych
W muzeum, oprócz ekspozycji stałej, odbywają się także okolicznościowe wystawy tematyczne. Dlatego nawet wracając do tego miejsca po jakimś czasie zawsze jednak można znaleźć coś nowego, ciekawego i inspirującego. Właśnie, trzeba powiedzieć, że muzeum ma tą szczególną cechę że inspiruje. Może być skarbnicą pomysłów dla osób z sektora sztuk dekoracyjnych, design, artystów lub zwyczajnych “poszukiwaczy piękna”.
Od 20 lat mieszkam w Turynie we Włoszech. Przez ten czas wiele zwiedziłam i poznałam. Lubię czytać o historii i sztuce włoskiej. Szczególnie interesuje mnie historia Piemontu, regionu w którym mieszkam.
