Zamki w Dolinie Aosty – zamek w Fénis

Zamek w Fénis jest bardzo zgrabnym przykładem zamku średniowiecznego. Położony na lekkim wzniesieniu stapia się harmonijnie z otaczającymi go wysokimi górami. Niewątpliwie jest jednym z bardziej znanych w Dolinie Aosty. Nikogo nie zdziwi fakt, iż to Zamek w Fénis jest ogłoszony architektonicznym symbolem regionu Dolina Aosty.

Widok na zamek Fénis w Regionie Dolina Aosty
Widok na zamek Fénis w Regionie Dolina Aosty

W porównaniu z innymi zamkami zlokalizowanymi na stromych zboczach, zamek w Fénis znajduje się na łagodnym stoku wzgórza. Pod względem bezpieczeństwa ten łatwy dostęp rekompensuje wiele przemyślanych konstrukcji obronnych.

Zamek w Fénis liczne wieże i podwójne mury
Zamek w Fénis posiada liczne wieże i podwójne mury obronne

Jedną z nich są podwójne mury. By dostać się do centralnego wejścia do zamku należało pokonać mały labirynt wśród wąskich przejść między murami. Zamek dodatkowo wyposażony jest w wiele wież obserwacyjnych, jest to element, który bardzo korzystnie wpływa na jego wygląd estetyczny. Wszystkie zamki z tych okolic, a jest dość duża ilość, zostały zlokalizowane w sposób by komunikować ze sobą w sposób wizyjny. 

Przeczytaj także o innym zamku z Doliny Aosty: Zamek w Verres

Historia Zamku w Fénis

Zamek w Fénis pochodzi z XIII wieku i należał do najbardziej wpływowych możnowładców tych okolic, rodziny Challant. Czas jego rozkwitu przypadał na okres od 1393 r do początku XV wieku. Jest to okres kiedy jego właściciel Bonifacio I Challant zajmował wysoką pozycję wojskową i dyplomatyczną na dworze sabaudzkim. Z jego inicjatywy placówka obronna została przystosowana do życia dworskiego i bogato ozdobiona.

W 1716 roku ostatni właściciel książe Georges-Francois został zmuszony oddać zamek za długi swojego ojca. Zamek stracił w ten sposób swoją ważność i wolno zaczął popadać w ruinę, oryginalne meble zapodziały się z czasem. Przez jakiś czas pełnił funkcje magazynu zboża, w komnatach składowane było siano dla zwierząt.

Wejście do zamku i turyści
Do zameku w Fénis jest jednym z częściej odwiedzanych zamków w Dolinie Aosty

W 1895 roku z inicjatywy architekta Alfredo d’Andrade, członka piemonckiego ugrupowania kulturalnego i miłośnika średniowiecza, zamek został odkupiony. Przeprowadzono w nim prace renowacyjne najbardziej zniszczonych części i w 1906 został oddany na własność państwa.

Zwiedzanie zamku

Stając przed głównym wejściem i patrząc na strzeliste wieże, tuż przed ich koroną dostrzec można wytarte przez czas wyrzeźbione w kamieniu twarze. Przewodnik mówi, że zgodnie z dawnymi zwyczajami twarze miały odganiać złe duchy. Nie bez znaczenia jest także ich ilość – łącznie na różnych wieżach jest ich 8. Numer ten posiada swoje znaczenie magiczne, to numeryczny symbol  nieskończoności

Wieża zamku i tajemnicze kamienne twarze odstraszające złe duchy
Wieża zamku… potraficie odnaleźć tajemnicze, kamienne twarze?

Dziedziniec

Przechodząc przez łukowate drzwi wchodzi się na mały dziedziniec. W części centralnej znajdują się reprezentacyjne schody, które prowadzą na piętro, do części przeznaczonej dla gospodarza i honorowych gości. Może zaskoczyć jak mało tu miejsca, ale wnętrze posiada wszystkie niezbędne elementy, które charakteryzują siedzibę godną pana tych ziem, szczególnie ozdobne freski.

Główny dziedziniec zamku z reprezentacyjnym wejściem i freskami na ścianach
Główny dziedziniec zamku z reprezentacyjnym wejściem i freskami na ścianach

W centralnym miejscu, na głównej ścianie znajduje się najbardziej charakterystyczny i chyba najładniejszy fresk zamku. Przedstawia on walkę św. Jerzego ze smokiem w obecności księżniczki.

Fresk przedstawiający bitwę św. Jerzego ze smokiem
Przepiękny fresk zdobiący dziedziniec zamku w Fénis, przedstawia walecznego św. Jerzego broniącego księżniczki

Natomiast po drugiej stronie, przed wyjściem znajduje się fresk przedstawiający św. Krzysztofa. Jak wiadomo w czasach średniowiecznych podróże trwały długo i były dość uciążliwe. Przed wyruszeniem w podróż zwracano się o opiekę właśnie do tego świętego, prosząc go o opiekę i szczęśliwe dotarcie do celu. 

Fresk przy wyjściu z zamku przedstawiający św. Krzysztofa
Fresk przy wyjściu z zamku przedstawiający św. Krzysztofa

Na wysokości pierwszego piętra przedstawiono różne postacie mędrców i filozofów, którzy na zwojach papierów udostępniają motta życiowe i przysłowia. Napisy są w języku staro francuskim, podobno był to w owych czasach język ludzi wykształconych. Dość zaskakującą postacią jest osoba o wyraźnie arabskim wyglądzie zarówno koloru skóry jak i ubraniu. Stanowi to dowód na styczność z kulturą arabską, przedstawiciele rodu Challant brali udział w wyprawach krzyżowych.

Parter

Na parterze znajdowały się pomieszczenia dla żołnierzy, służby zamku i kuchnia. Warto tu wspomnieć, że ten niepozornie mały zamek posiadał kuchnię z największym w Europie paleniskiem i wysoką przestrzenią nad nim, używaną jako wędzarnia. Jak potwierdzają fakty, to zamiłowanie Włochów do smacznego jedzenia to nie tylko współczesna tendencja, ale trwająca wieki tradycja.

Pierwsze piętro

Na piętrze znajdują się: sala reprezentacyjna, komnaty gospodarzy i kaplica.

Zwłaszcza w tych pomieszczeniach można przyjrzeć się licznym drewnianym skrzyniom, które tworzyły umeblowanie wnętrz w tamtym okresie historycznym. Są to oryginalne skrzynie średniowieczne, w których przechowywano wszystkie sprzęty domowe i ubrania.

Skrzynie średniowieczne jako przykład mebli z tego okresu
W zamku znajduje się liczna kolekcja mebli średniowiecznych, w większości są to rzeźbione skrzynie

W zamku zachowały się freski także w komnatach. Te najlepiej zachowane znajdują się w kaplicy zamkowej. Bardzo możliwe, że niektóre freski przedstawiają podobizny dawnych właścicieli, zwłaszcza fresk Matki Boskiej ochraniającej płaszczem ludzi, którzy się tam zebrali.

Zdobnicze freski w kaplicy zamkowej na pierwszym piętrze
Zdobnicze freski w kaplicy zamkowej na pierwszym piętrze

Adres Zamku w Fénis

Castello di Fénis
Località Chez-Sapin, 1
FENIS
tel. +39 0165764263
fax: +39 0165764044

 

wloski punkt widzenia zofia

 

Od 20 lat mieszkam w Turynie we Włoszech. Przez ten czas wiele zwiedziłam i poznałam. Lubię czytać o historii i sztuce włoskiej. Szczególnie interesuje mnie historia Piemontu, regionu w którym mieszkam.

Podobne tematy